Τηλεόραση υπήρχε στα παλιά χρόνια μόνο σε ένα μέγεθος. Ήταν μεγάλη σε όγκο και ήταν άχρωμη. Επίσης είχε μόνο μια συχνότητα.
Το 1884 ο Paul Nipkow βασιζόμενος στο ερέθισμα που του έδωσε η παρουσίαση του τηλεφώνου από τον Alexander Bell, το 1876 επινόησε το πρώτο ηλεκτρομαγνητικό σύστημα λήψης εικόνας. Το σύστημα αυτό χρησιμοποιούσε μια διάταξη περιστρεφόμενων δίσκων με μικρές τρύπες διατεταγμένες σπειροειδώς κοντά στην περιφέρεια του δίσκου, γνωστού και ως «δίσκος του Nipkow». Η διάταξη αυτή επέτρεπε σ’ ένα φωτοκύτταρο να βλέπει διαδοχικά τη φωτεινότητα των σημείων της εικόνας. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχανόταν η μετατροπή της φωτεινότητας του κάθε σημείου σε ηλεκτρικό σήμα. Η αντίστροφη διαδικασία εφαρμογής του ηλεκτρικού σήματος σε μία λυχνία της οποίας η φωτεινότητα ήταν ανάλογη του σήματος επέτρεπε την αναπαραγωγή της εικόνας. Με άλλα λόγια ο Nipkow κατόρθωσε να αναλύσει, ερασιτεχνικά έστω, την εικόνα. Το 1925 ο Charles Jenkins κατασκευάζει ένα πρωτόγονο τηλεοπτικό σύστημα που είχε τη δυνατότητα να δείχνει είδωλα σε μία οθόνη ενός δέκτη και χρησιμοποιεί το σύστημα αυτό για να εκπέμπει τηλεοπτικές εικόνες μέσω ραδιοφώνου από την Ουάσιγκτον στη Φιλαδέλφεια. Τον Ιανουάριο του 1926 ο βρετανός John Logie Baird καταφέρνει με τη βοήθεια των δίσκων του Nipkow να μεταδώσει είδωλα σε απόσταση τριών μέτρων και πραγματοποιεί έτσι μετάδοση με καλώδια. Ο Baird ονόμασε το μηχάνημα του “Television” και θεωρήθηκε πρωτοπόρος στην κατασκευή του νέου μέσου. Το 1927 πραγματοποιήθηκε η πρώτη μετάδοση τηλεόρασης σε μακρινή απόσταση. Το σύστημα αυτό χρησιμοποιούσε σωλήνες πολλαπλών ηλεκτροδίων και ηλεκτρικό κινητήρα για τη σάρωση.
Σήμερα βγήκαν τηλεοράσεις με διάφορα μεγέθη μικρές , μεγάλες μέχρι και πολύ λεπτές σε όγκο. Μπορούν επίσης να της τοποθετούν σε διάφορους χώρους μέχρι και να κρεμάζονται σαν κάδρα. Βελτιώθηκαν τα χρώματα της σε έγχρωμα και έχουν πολλές συχνότητες. Επίσης μπορούν να ενώνονται με DVD,video, play station και αλλά ηλεκτρονικά παιχνίδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου